90’larda akustik gitarlı romantik pop müzikleri söyleyen erkek yıldızlar ön plandaydı. Genç kız mecmualarının kapaklarını süsleyenlerden biri de “Buseler” müziğiyle tanınan Boran’dı. Müzikçi, sesini birinci keşfedişini şöyle anlatıyor:

“Çocukluğumdan beri müzik tutkumdu. 15 yaşımdayken gitar dersi almaya başladım. Liseden sonra da İstanbul Konservatuvarı Opera ve Şan Bölümü’nü kazandım. Orada bir yıl kadar okuduktan sonra opera sanatçılığının bana çok uygun olmadığına karar verdim. Kendi müziğimi yapmak istiyordum. Marmara Üniversitesi’nin Müzik Eğitimi kısmına girip orada devam ettim.” Boran’ın birinci albüm süreci ise konservatuardayken oluyor:

“17 yaşımdan itibaren kendi bestelerimi yapıyordum. En büyük hayalim bu müzikleri beşerlerle paylaşmaktı. Bunun için de Unkapanı’na gidip oradaki firmalara müziğinizi çalmanız gerekiyordu. Onun haricinde Raks Müzik üzere oradan ayrılan yerler sanayinin en büyük modülü olmuştu. Unkapanı’nda albümü yapmak istediler.

O yıllarda cevher olduklarını düşündükleri herkese albüm yapıyorlardı. Çok önemli kaset satışı vardı. Kim çıkarsa çıksın albümü satıyordu.

O nedenle bir değil birkaç imal firmasından teklif aldım. Ben de 1995 yılında 20 yaşımda Raks Müzik’i seçtim. Tamamı kendi kelam ve müziğimden oluşan Fuat Güner’in stüdyosunda kaydedilen ‘Buseler’ albümüm çıktı.”

Boran, ikinci albümü sonrası müziği bırakmaya karar veriyor. O devri şöyle anlatıyor:

“99 yılında 2. albümü çıkardım. O albümü çıkardığım hafta da Raks yabancı bir firmaya satıldı. Ve ben hayatımda farklı bir taraf çizmek istedim. Pop starlığının bana çok uymadığını fark ettim. Daima aşklar yaşamanız ve bir yerlerde basılmanız lazımdı. Daha çok ünlü olmak için sansasyonel magazinin içine dahil olmam gerekiyordu. Ben mizaç olarak buna uygun biri değildim. Maksadım evvel pop yıldızı olmak değil müzik yapmaktı. O kültür içinde yer almadım.

Sonra eşim Mevsim’le birbirimize âşık olduk. Onun da ‘Nazar Değmesin’ diye ünlenen bir albümü vardı. Birlikte bir an evvel aile kurmak istedik.”

Boran, 30 yıl sonra “Şimdi 90’lar 2” albümü için stüdyoya girip “Buseler” müziğini yine seslendirdi: “Uhde Seçil, aradı ve 90’larda verdiğim ‘Dalgacı Yar’ müziğini yine seslendireceğini söyledi. Müsaade almak istemişti. Çabucak gerisinden da Hakan Eren aradı ve ‘senin de yer almanı istiyoruz’ dedi. Çok keyifliydi tekrar stüdyoya girmek. Güç geçmedi. Ufak ufak bir heveslendim tekrardan bir müzik yapmak için.”

Bizim vaktimizde ünlü olma kıstası ‘İstiklal Caddesi’ne çıkabiliyor muyum ya da çıkamıyor muyum’du. Ünlü olduğumu orada yürüyemediğimde anladım. Sabahtan akşama kadar televizyon programlarına çıkıyorduk. Müzik sanayisine çok büyük bir talep vardı. Genç sanatkarlar kendilerini TV’de gösteriyordu. Çabucak orada ünlü olabiliyordunuz. Beşerler televizyon izliyorlardı. Klip yayınlanması da çok değerliydi. Günde 10 keze yakın klip dönerdi. Ve gençler bu klipleri dikkatle izliyordu.”

Boran, müziği bıraktıktan sonra kendi aktiflik şirketini kurduğunu söylüyor:

“2000’lerin başında Türkiye’de çok fazla ulusal ve memleketler arası kongreler yapılmaya başlanmıştı. Bunlar için kaliteli orkestra o vakitler yoktu. Biz bu türlü bir orkestra kurduk. Bu usul özel gecelerde sahneye çıkmaya başladık. Uzun yıllar da müzik yaptık lakin göz önünde değildik. Kapalı kümeler ve büyük şirketlerin tertibinin içindeydik.”

46 yaşındaki eski müzikçi, şimdilerde ailesiyle İstanbul’da yaşıyor:“Şu an ses ve ışık kiralama şirketim var. Apayrı bir meslek yaptım kendime. Sahnenin üstünde yer aldık, artık sahnenin perde ardındayım.”

Boran, 90’larda Akdeniz müzik furyasının bir modülü olduğunu söylüyor:

“Lise yıllarından itibaren gitarın yararlarını gördük. Gitar çalan bir anda tanınan oluyordu. O vakitler Akdeniz müziği furyası başlamıştı. Ben de ona dahildim. Klasik gitar tonları Türk halkına da hitap ediyor. Suat Suna, Yaşar, ben, Onur Mete misal üsluplarda birebir tınıları kullanan isimlerdik. O yıllarda birçok erkek sanatkarın albümünde gitar ön plandadır.”Boran, şimdilerde bile YouTube’da çok dinlenen 90’lar müzikleri ortasına giren “Buseler”in ortaya çıkışını sağlayan etkenlerini şöyle anlatıyor:

“30 yıl geçti fakat hâlâ 90’ların müzikleri dinlenmek isteniyor. Yeni müziklerden fazla eskiler çalındığında pistler doluyor. 30 yıl geçmesine karşın müzik sanayisinin o günlerde ürettiği şeyler, herkes için çok pahalı. 90’ların pop müziğine taraf veren yer konservatuvarlardır. Herkes bir şeyler üretmek istiyordu. Okulun kantininde bu türlü bir hava vardı. Okul arkadaşlarım Altay ve Kıraç’tı. Hatta Kıraç’ın birinci iki albümündeki vokaller bana aittir. ‘Buseler’ müziği da okulda çıktı. 20 yaşında konservatuvarın birinci yılında piyano başında otururken bir çırpıda yaptım. Hepimiz o yaşlarda his doluyduk.”