Geçen dönemin şampiyonu Beşiktaş, Başakşehir’e karşı ligdeki ikinci mağlubiyetini aldı. Muharrirlerimiz Güntekin Onay ve Uğur Meleke müsabakayı kıymetlendirdi.
GÜNTEKİN ONAY: DEPLASMAN KRİZİ SÜRÜYOR
Başakşehir’de Emre Belözoğlu’nun birinci maçında bariz bir oyun farkı bilhassa birinci yarıda alana yansıdı. Top Beşiktaş’ta iken agresif ve topun olduğu yerde kalabalık olan mesken sahibi grup, yaptığı baskı ile Beşiktaş’ın oyununu bozdu. Siyah-beyazlı takımın orta alanında Atiba berbat günündeydi ve Oğuzhan da adeta alanda yoktu. Bu durumda orta alan ile forvet ortasında ilişki sağlayamayan Beşiktaş’ta İtimat de aldığı her topu kaybedince hamledeki etkisizlik son derece doğaldı. Mert’in yanılgısı ile gelen Başakşehir golü mesken sahibi takımın direncini arttırdı.
BEŞiKTAŞ DIŞ ALANDA DAHA ÇOK PUAN KAYBEDER
Siyah-beyazlı kenar idare ikinci yarının başlangıcıyla birlikte 3 değişiklik yaparak oyunun denetimini ele geçirdi. Volkan’ın yanlışıyla Alex Teixeira’nın golüyle galibiyet için ibre Beşiktaş’a döndü üzere görünürken, Rıdvan’ın omuza omuza gayrette Gulbrandsen’e yenik düştüğü kontratak durumunda Başakşehir ikinci golü buldu. Beşiktaş, dün dağınık bir görüntüdeydi ve maçı Başakşehir kadar istemedi. Bu dönem deplasmanda yalnızca Antalya’da kazanan siyah-beyazlılılar bu imgesiyle dış alanda daha çok puan kaybeder.
HAZIRLIK MAÇI EKSiĞi
Sakatlıktan çıkan oyuncuların maç kondüsyonundan uzak olduğunu da net bir formda gördük. Dönem başı yalnızca 3 hazırlık maçıyla lige başlayan Beşiktaş, 2 haftalık ortada da U-19 grubuyla çift kale oynadı. En azından oynanacak bir hazırlık maçı sakatlıktan çıkan oyuncuların son durumlarını görmek açısından bir fikir verebilirdi.
Son oynadığı 6 maçta kalesinde 2 gol ortalaması ile oynayan siyah-beyazlıların ekip savunmasında önemli düşüş var. Bu lig temaslı ve sert bir lig. Beşiktaş’ın bu maçı iyi tahlil edip dersler çıkartması kural.
KARAOĞLAN YÖNETEMEDi
Başakşehir, muhakkak ki çok iyi hazırlanmış ve akılcı bir oyun ile kazandılar. Emre Belözoğlu, bu ligin dinamiklerini çok iyi biliyor ve ona uygun bir anlayışla grubunu alana sürdü. Bir cümle de Atilla Karaoğlan için. İyi bir maç yönetmedi. Maça hakim olamadı ayrıyeten VAR ile verdiği penaltıda bu kadar uzun uzun izleyecek ne buldu?
UĞUR MELEKE: BEŞİKTAŞ BİRİNCİ YARIDA KAYBETTİ
Aykut Kocaman, Başakşehir’in başındayken ligde iki sefer teknik adam değişikliği yapan gruplarla oynama şanssızlığı yaşadıklarını söylemişti. Hoca değiştiren ekiplerde otomatik bir kıpırdanma oluyor ve Başakşehir’in bu dezavantajı yaşadığını sav ediyordu Aykut Hoca. Dün kıssanın öteki tarafındaydı Başakşehir. Teknik adam değişikliği sonrası kıpırdanan Başakşehirlilerdi bu defa.
CHADLi FARKI GÖRÜLDÜ
Belözoğlu, Karagümrük’e 3-1 kaybeden savunma dörtlüsünü Lima dışında tümüyle değiştirdi. Caiçara ekibe, Epureanu 11’e döndü. Ponck’un sağ beke devşirildiği günlere nazaran daha dengeli bir Başakşehir savunması izledik sahiden de. Emre Hoca’nın yaptığı bir başka rötuş da merkeze Chadli enjeksiyonuyla pas kalitesini artırmaktı. Orta alanda Tolga-Mahmut-Ndayishimiye’nin ikisinin birinci 11’de başladığı günlere nazaran bir doz daha yetenekliydi natürel ki bu merkez üçlüsü. Bu dönüşümün mükafatını de birinci 45 dakikada aldılar. Beşiktaş’ı daima önde karşıladılar. Sıkça pas yanlışına zorladılar ve soyunma odasına da galip gittiler.
ŞAHİN RİSK ALDI
İkinci yarının başında Murat Şahin risk aldı. 46’daki Teixeira-Larin desteğiyle işler 30 dakikalığına da değişmişti aslında. Batshuayi maç boyunca siyah-beyazlıların en güzeliydi. Birinci devrede bir baskısıyla gole yaklaşmıştı, ikinci devrede de yaptığı presle Teixeira’nın golünde rol oynadı. Lakin Beşiktaş’ın 45-85 ortası yaptığı üzere atak sürekliliği sağlıyor, oyunu tümüyle rakip yarı alana yığıyorsanız, atakları bir biçimde tamamlamanız gerek. Autla, kornerle, taçla… Ataklarınızı tamamlayamazsanız, geçiş hamleleriyle fatura ödemeniz doğal. Başakşehir ligin en derin takımlarından birine sahip. Dün kulübede oturan Gulbrandsen, Zulj, Aleksic ve Ravil’in Üstün Lig’de 4 büyük dışında tüm ekiplerde birinci 11’de oynayabilecek düzeyde olduklarına inanıyorum ben. Zati Gulbrandsen de geçiş ataklarıyla büyük fark yarattı, acı bir fatura ödetti Murat Şahin’e.
Dün iki grubun ikişer gol attığı ikinci devrenin bu hoş maçın doğal akışı olduğunu düşünüyorum. Beşiktaş’ın alandan puansız ayrılma sebebiyse birinci devredeki temposuzluğuydu.
BİR OFSAYT UYUŞMAZLIĞI
VAR’ın hayatımıza girmesiyle birlikte yaşanan en değerli değişimlerden biri ofsaytta. Artık yardımcı hakemler kolay kolay bayrak kaldırıp atak kesmiyorlar, genelde bitmesini bekliyorlar. Lakin Türkiye’de bu bahis biraz yanlış anlaşılmış durumda. Dün 14’te Batshuayi’nin düştüğü üzere birkaç metrelik net ofsaytlarda beklememeliler, oyunu kesmeliler. Sakatlık vs. türlü handikabı olabilir o anlamsız beklemenin.
TAÇLAR HAFiFE ALINIYOR
Maçta 31’inci dakikaydı. Beşiktaş Rıdvan’la bir taç atışı kullanıyordu. Daha doğrusu kullanamıyordu! Top Rıdvan’ın elinde, genç oyuncu bir soluna bir sağına dönüyor, ancak hiçbir arkadaşı kıpırdamıyor. Tüm Beşiktaşlılar markajda. Hepsi bizimle bir arada izliyorlar Rıdvan’ı! Ulusal sol bek 15-20 saniyelik beklemeden sonra topu elinden manasızca çıkartıyor, top hiçbir arkadaşının olmadığı bölgeye gidiyor amaçsızca.
ABOUBAKAR ARANIYOR
Dün bu usul sahneleri çokça izledik Başakşehir Stadı’nda. Siyah-beyazlıları geçen dönem taç atışlarındaki hassasiyetleri hasebiyle çok övmüştüm bu sütunda. Aboubakar o taçların mana kazanmasında çok kıymetli bir faktördü. Sanırım Kamerunlu’dan sonra aksadı biraz o işler.
LiVERPOOL ÖRNEĞİ
Aslında taç atışı, futbolun en fazla kullanılan duran topu. Bize çok değersiz üzere geliyor, lakin bu atışlarda topun sizde kalması atak sürekliliğinizi belirleyen tahminen de bir numaralı faktör. Esasen artık çoğunuz biliyorsunuz, Liverpool geçtiğimiz dönem taç hocası Gronnemark’ı misyona getirdikten sonra %46 olan taç atışı muvaffakiyetini %68’e çıkardı. Merseyside grubundan sonra büyük liglerden birçok farklı kadro ekstra çalışmalar yapmaya başladı taçlar konusunda.
Beceri MAKSADA ATMAK
Muhteşem Lig’deyse taçların değerli bir kısmı havaya atılıyor. Yere değil. Amaca değil. Genelde o havaya atılan toplara bir atakçıyla bir savunmacı başa çıkıyor ve top yüzde 50 oranla sizde kalıyor. Hatta yüzde 50’nin de altında bir oranla. Meğer bence taç atışında beceri topu havaya, bilinmeze, yüzde 50-50’ye değil, yere atabilmek. Bir arkadaşınıza, yere, maksada atabilmek. Türkiye’de taçların çok değerli bir kısmı havaya atıldığı için topun da hamle eden ekipte kalma oranı düşük oluyor. Taç atışları savunma yapan grubun lehine dönüyor. Ve oyunu domine etmek isteyen grup da makûs taç atışları yüzünden atak sürekliliğini kaybediyor farkında olmadan.
Hürriyet
