Selçuk Metot

SaIieri rolü için “İnşallah bana nasip olur” demiştim

◊ “Amadeus” yeni tiyatro dönemini açtı. “Amadeus” birçok kategoride Felis, Kristal Elma mükafatlarına layık görüldü ve siz ayrıyeten Yeni Tiyatro Mecmuası En İyi Erkek Oyuncu Mükafatı aldınız. Mükafatlar sizin için ne tabir ediyor?

– İhtimamlı bir iş, kesinlikle karşılığını alır. “Amadeus”, çok hoş bir buluşma oldu. Direktörümüz Işıl Kasapoğlu, yapımcılarımız Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment, oyuncu takımı, orkestrası, korosu, rejisi, teknik takımıyla çok hoş bir birliktelik yarattı. Alışılmış ki başarılı bir iş karşısında verilen mükafatlar hoş bir alkış manasına geliyor benim için. Bu alkışı hak etmek de çok gurur verici bir olay. Bence burada herkesin muvaffakiyete imzası var.

YAPIMCILARIMIZ HİÇBİR MASRAFTAN KAÇINMADI

◊ “Amadeus” size birinci teklif edildiğinde, yapımcılarınız Sadri Alışık ve Cemil Demirok’tan yapımın layığıyla yapılması kelamını vermelerini istemişsiniz. Geldiğiniz noktadan mutlu musunuz?

– Olağan ki mutluyum. “Amadeus” gerekli kaidelerin oluşumuyla gerçekleşmeseydi asla bu tepkisi almazdı. Zira tiyatro meşakkatli ve itina gösterilmesi gereken bir iş. Gereğinde masrafın da yapılması lazım. Ben de yapımcılarımıza “Ancak gerekli bütün pahaları verirseniz bu iş olabilir” diye temennide bulunmuştum. Sağ olsunlar her türlü imkanı sağladılar. Hiçbir masraftan kaçınmadılar. Sonuç da bu türlü hoş oldu.

◊ Ekim ayındaki İstanbul oyunları sonrasında, kasım ayında birinci sefer turneye çıkacaksınız…

– Kitlelerle turnede buluşmak çok hoş. Devlet tiyatrosundayken bunu yıllarca yaptım. Bu türlü büyük bir üretimin Konya’da, Ankara’da sonra tahminen Bursa’da ve öteki vilayetlerde beşerlerle buluşması bizi kamçılayacaktır. Zira burada kozmik bir kıymet var. Müzik var ve Mozart üzere dünyanın en kıymetli beyinlerinden birinin halka tanıtılması da var. O nedenle seyirci için de çok ilgi cazibeli olacağına inanıyorum. Turneler her vakit oyuncu için bir bayram coşkusudur ve seyirciyle buluştuğu vakit çok değerli bir birliktelik sonuçlandırır. Turneye gideceğimiz için çok memnunum.

◊ Aklınızda kalan, “Keşke ben oynasaydım” dediğiniz bir karakter var mı?

– Yok ancak izleyip de “İnşallah ileride bunu ben de oynayabilirim, bana nasip olur” dediğim Salieri vardı ve şükür ki o da gerçek oldu.

◊ Salieri’nin Amadeus kıskançlığını nasıl yorumluyorsunuz?

– Temelinde kompleks de kıskançlığı doğuruyor. Hoş kıskançlık da olabilir. İyi bir oyun seyrettiğim vakit “Ya ne hoş bir oyun sergilemişler” ya da iyi bir sinema izlediğimde “Ne kadar hoş bir sinema yapmışlar, keşke ben de olsaydım” diye kıskanmak bana iyi gelebilir. Hayata o denli bir güç, elektrik atabilirim. Bir dostum başarılı olduğunda onu kıskanabilirim ancak olumlu bir biçimde. “Hakikaten kıskandım seni, ne kadar hoş oynuyorsun” derim. Olumsuz kıskançlığın en hoş örneklerinden birini Peter Shaffer’in “Amadeus-Salieri” oyununda görüyoruz. Salieri, Amadeus’la karşılaşmasaydı şayet, bu olumsuz noktaları dışarı çıkacak mıydı sanki?

Okan Bayülgen

Amadeus’un laneti

◊ “Amadeus” ile dönemi açtınız.

– Evet, yeni dönemi Kuvvetli PSM büyük salonunda açtık. Birinci perdelerini açan oyun “Amadeus” oldu. Açtığı günden itibaren de kapalı gişe oynayan oyun “Amadeus”tur. Demek ki bizim grup bayağı yürekli grupmuş.

◊ Türk tiyatrosunda son yıllardaki büyük yapımlı oyunlarla ilgili neler düşünüyorsunuz?

– Aslında büyük yapımlı oyun sayısı çok az Türk tiyatrosunda. O oyunlardan Instagram takipçi sayısına nazaran cast yapmayıp da sahiden oyunun hak ettiği üzere cast yapan Çolpan İlhan&Sadri Alışık Tiyatrosu ve Piu Entertainment’ın sahnelediği “Amadeus” hakkını vermiştir.

SELÇUK YÖNTEM’LE OYNADIĞIM İÇİN HİÇBİR ÖDÜL ALAMIYORUM

◊ Yıllar evvel uşak rolünde oynadığınız oyunda artık Amadeus’u oynamak nasıl bir his? O yıllardan bu vakte nasıl bir Amadeus sahnede?

– Şöyle ki… 1985’te konservatuvara girmiştim. O tarihte Yücel Erten hocamızın sahnelediği ve neredeyse sinema sinemasıyla tıpkı anda sahneye konmuş olan “Amadeus”a uşaklardan birinin ayrılması sonucu girmiştim. Alışılmış ki benim için çok manalı. Bu türlü manalı olduğu için de bana ayrılmış büyük kulis odasında uşaklarla soyunup giyiniyorum. İşte bu hatırşinaslıktır. Ve de çok memnunum. İnşallah uzun yıllar sonra benimle birlikte giyinip soyunan uşak da Mozart rolünü oynar. Yapım açısından ise, Amadeus entelektüel bir oyundur ve bir entelektüel oyunun bu türlü büyük bir sahne yatırımıyla bu kadar çok bireyle sahneye konulması bir cürettir. Bu cürette bizimle birebir derecede cesaretli olan, çok akıllı ve sanatsever tiyatro seyircimiz de karşılığını bulmuştur.

◊ Salieri’nin Amadeus kompleksini nasıl değerlendiriyorsunuz?

– Burada çabucak şunu söylemek istiyorum… Salieri’nin bir Amadeus kompleksi yok, Amadeus’un bir Salieri kompleksi var. Zira gerek oynandığı birinci günden itibaren bütün dünyada, gerekse sineması çekildikten sonra bütün mükafatları Salieri alır. Mozart rolü tekraren çok iyi oyuncular tarafından yorumlanmıştır, ancak hiçbir Mozart’a ödül verilmemiştir. Buna da “Amadeus’un laneti” ismini veriyorum ben. Burada da Selçuk Yöntem’le birlikte oynadığım için hiçbir ödül alamıyorum. Yani yüzyıllar süren eziyet hâlâ sona ermedi.

◊ O günün kaidelerinde rastgele bir nedenden ötürü geri çevirdiğiniz, sonrasında aklınızda kalan bir karakter oldu mu?

– Ben hiçbir vakit sahnede ya da sinemada izlediğim bir role her oyuncuda bulunması gereken kıskançlıkla yaklaşamadım. Halbuki bu kıskançlık devinimi sağlar, güç verir. O rol kaçtıysa kaçmıştır, kıymetli değil.

Hasret Öçalmaz

Gerçek bir düş

◊ Oyununuz pek çok mükafata layık görüldü. Mükafatlar sizin için ne söz ediyor?

– Bu mükafatlar tüm imal grubumuz ismine kıymetli motivasyon kaynakları. Çok memnun olduk. Umarım daha kaçları olur. Lakin şunu da belirtmeden geçemeyeceğim; pandemi yasakları kalktıktan sonra seyirciyle kavuştuğumuz birinci gün benim için en büyük ödüldü.

◊ Selçuk Yol ve Okan Bayülgen üzere iki ustayla tıpkı sahnede olmak nasıl bir his? Size birinci teklif geldiğinde ne hissetiniz? Gözünüz korktu mu?

– Benim için okul üzereydi. Hayat okulu. Hayatım boyunca unutamayacağım şeyler öğrendim onlarla oynayarak. Beni geliştirdiler. Kendileri bunu bilerek mi yaptı yoksa bilmeyerek mi bilmiyorum fakat mesleksel manada öbür ufuklarım açıldı. Kendimi çok şanslı hissediyorum. İkisi de kendi neslinin duayen isimleri. Hayal bile edemeyeceğim kadar gerçek bir düş üzere. İkisinin sinemalarıyla büyümüş biri olarak şu an onlarla sahnede olmak çok pahalı benim için. Bundan sonraki partnerlerimi daima onlarla kıyaslayacağım. Çıta çok yükseldi.

◊ “Amadeus”un hayatınızdaki manası nedir ve size neler kattığını düşünüyorsunuz?

– Konservatuvar yıllarımda Müzik Tarihi dersimizde zarurî olarak izlediğimiz sinemaydı. Birinci kere 18 yaşında “Amadeus” sinemasıyla karşılaştım. Nereden bilebilirdim ki bir gün gelecek ve o sinemadaki Mozart’ın eşi Constanze’yi oynayacağım? Hem de bu türlü değerli bir yapım ve bu türlü hoş bir oyuncu kadrosuyla!

◊ Costanze’yi günümüz kadınıyla karşılaştırsanız, nasıl yorumlarsınız?

– Bayan âşık ve hayransa, her devir birebir fedakarlıkta. İster Rokoko devri olsun, ister çağdaş periyot olsun.

◊ Kasım ayında turneye çıkıyorsunuz. Neler söylemek istersiniz?

– Ben daha meslek hayatımın başında olduğum için çok fazla turne geçmişim yok. 3 sene evvel “Elektra” oyunumla birkaç kente turne yapma fırsatı yakalamıştım. Orada edindiğim tecrübelerden sonra Anadolu seyircisinin çok içten izlediğini, bilhassa Ankara seyircisinin çok esaslı bir seyirci geleneğine sahip olduğunu fark etmiştim. Ankara bence final imtihanı üzere. Seyircilerimizin ilgisi ve talebi çok yüksek. Konya ve Ankara’dan sonra yurdumuzun öbür hoş vilayetlerine de gitmeyi çok istiyoruz.

Hürriyet