◊ New York Times, 21’inci yüzyılın en iyi aktörlerini sıraladı. Siz 1 numarada yer aldınız. Yeteneklerinizden bahsetmişler. Shakespeare de oynuyorsunuz, aksiyon, ağır dram, derin roller de… Her şeyi oynayabilme kabiliyetiniz var. Tıpkı vakitte direktörlük yapıyorsunuz. Bu cins makaleleri gördüğünüzde nasıl hissediyorsunuz? Hayatınızın bu evresinde kendinizi nasıl görüyorsunuz?
– Kendimi yardım etmeye çalışan biri olarak görüyorum. Kendimi tahlilin bir modülü olarak görüyorum, sorunun bir modülü olarak değil. Tanrı’nın verdiği yeteneklerimi en ufak bir halde bile olsa dünyayı daha iyi hale getirmek için kullanıyorum. Ve artık o istikamette kullanabilmek için daha fazla fırsat görüyorum. Yalnızca yaptığım iş sayesinde olsa bile, insanların zihinlerini bir müddetliğine kaygılarından uzaklaştırıyorum.
Annem yıllar evvel “Adam ödül alır lakin mükafatı İlah verir” demişti. Dünya üzerinde var olan bütün mükafatları kazandım lakin mutluluğun ödüllerden gelmediğini öğrendim. The New York Times’a ve liste yapan herkese minnettarım. Ancak nitekim bunun için burada değilim.
Benimki, daha çok Tanrı’nın verdiği bir vazife. Bu misyon, yeteneklerimi en iyi halde kullanmak ve her fırsattan yararlanmak. Tanrı’nın işiyle ilgili olmak. Bildiklerimi ve yaşadıklarımı paylaşmak. İyi ya da makus olsa da paylaşmak. Yeni kuşak için profesyonel işimi anlatmak. Akıl hocası olmak. Yalnızca sahip olduğum şeyi kullanıp onunla yapabileceğimin en düzgününü yapmak istiyorum.

SPIELBERG’DEN DE ÇALACAĞIM!

◊ Favori filmleriniz hangileri ya da direktör olarak sizi etkileyen, yönlendiren sinemalar hangileri?
– Bir direktör olarak en son çektiğim sinemada (A Journal For Jordan), “The Godfather”ı (Baba) tekrar izledim ve oradan çekim tekniklerini çaldım. İzlediğim sinemalar açısından yanıt verirsem… “Seven”ı (Yedi) izledim mesela. “Silence of the Lambs”ı da (Kuzuların Sessizliği) tekrar izledim. “Aman Allah’ım ne film!” dedim ve yeniden kimi çekim tekniklerini çaldım.

◊ Neleri aldınız “Kuzuların Sessizliği”nden?
– Jodie’nin (Foster) Anthony Hopkins ile konuştuğu bir sahne. Direktör Jonathan Demme’nin, Anthony’nin yüzünü yakın plan çekiminde cama yansıttığı sahne. Bunu Jonathan’a selam üzere çaldım. Yıllar evvel sinema yapmayı öğrenmek istediğim ve direktörlük konusunda hakikaten gergin olduğum periyotlarda, en iyi direktörlerden biri olan Steven Spielberg “Çal” demişti, “Herkes çalıyor Denzel. Ancak çalarsan en uygunundan çal!” Spielberg’den de çalacağım. (Gülüyor)

◊ Pekala tekrar tekrar bıkmadan izlediğiniz sinemalar hangileri ya da dinlemekten asla sıkılmadığınız müzikler?
– Çok az sineması tekrar tekrar izleyebilirim. “The Godfather” o sinemalardan biri. Direktörlük yaparken daha çok sinema izliyorum. Dürüst olmak gerekirse, hakikaten bir sinema izleme tutkunu değilim. Çok fazla sinemaya bakmam. İzlerken sinemaları incelerim. Bazen de zevk için izlerim. Müzikte ise… Dinlediğim çok fazla müzik var. Funkadelic isminde bir küme var. “Cosmic Slop” albümleri 50 yıldır bende var ve hâlâ dün çıkmış üzere seviyorum. Hayatımın en zevkli günlerinden biri, o kümeden müzisyen George Clinton ve onun çılgın haliyle geçirdiğim gündü.

◊ Pekala televizyon? Koronavirüs nedeniyle konuta kapandığımız periyotta televizyon izlediniz mi?
– 5-6 ay evvel kendi mağaramı (Man Cave) inşa ettim. Harika ses sistemim, Macintosh donanımım, dev düz ekranım var. Her şey dokunabileceğim yerde. Televizyonu sahiden izlemiyorum. İzlediğimde ise daha çok belgesel çeşidinde şeylere bakıyorum. Nitekim hiçbir diziyi izlemiyorum.

◊ Ya haberler? Haberleri izler misiniz?
– Televizyonda pek fazla haber yok. Çok fazla görüş var fakat haber yok.

◊ Pandemi yüzünden sinemanın geleceği için endişelendiğimiz bir periyot yaşadık, ki hâlâ telaşlar devam ediyor. Siz sinemanın geleceğini nasıl görüyorsunuz?
– Sinemanın her zamankinden daha güçlü halde geri döneceğine dair bir his var içimde. Zira bir topluluk olmayı istemek tabiatımızda var. Birleşmek, ortak tecrübelere sahip olmak… Sinemanın geleceğini göreceğiz. Ben daha çok insanlığın geleceğiyle ilgileniyorum.

◊ Projelerinizi seçerken hangi cinste olduklarına dikkat ediyor musunuz?
– Cinsine aslında bakmıyorum. Yalnızca senaryoyu okuyorum. Sayfaları çevirmek istiyor musun, farklı ve heyecan verici mi? Öncelikle baktıklarım bunlar.

YALNIZCA TANRI’YA DAHA YAKIN OLMAK İSTİYORUM

◊ Daha az tercih edildiğini bildiğiniz halde bir tarafa yöneldiğiniz ve o istikamette verdiğiniz kararlar oldu mu?
– Evet… Manevî seyahatimde büyümem için oldu. İnsanların ruhsal seyahatim ve maneviyatım hakkında ne düşündüklerini artık umursamadığım noktaya gelmem konusunda kararlar aldım. Bir süre insanları kırabileceğim konusunda daha çok kaygılıydım. Ya da tahminen kimi beşerler inanmıyorlardır derdim. Şayet düşündüklerimi söylersem insanları kaybedebilirim. Hayranlarım yanlış anlar mı ya da her neyse…
Ne demeye çalıştığımı anlıyor musun? Artık korkmuyorum ve umurumda değil. Sonuçları ne olursa olsun. Artık hayatımın geri kalanını yeni profesyonel olarak, August Wilson’ın oyunlarını sinemaya aktarmaya adadım.
Aileme gelince… Hoş ailemi izliyorum. Çocuklarımın hepsi kendi başlarına mükemmel şeyler yapıyorlar. Eşim çok başarılı. Manevî seyahatim açısından ise yalnızca Tanrı’ya daha yakın olmak ve İlah ile yürüyüşe çıkmak istiyorum. Hayatımın geri kalanı için misyonum bu.

AKSİLİKLER ÜZERİNDE DURMUYORUM

◊ Yapımcılığını yaptığınız “Ma Rainey’s Black Bottom”, geçen yıl hayatını kaybeden Chadwick Boseman’a Oscar dışında tüm mükafatları getirdi. “Filmde eski fikirlere karşı yeni fikirler var” dediniz. Ben “sanatçının vizyonunun manipüle edilmesi” diyorum. Siz bu kesimde uzun yıllardır çalışıyorsunuz. Kendi çıkarları için sizin vizyonunuzdan faydalanmaya çalışanlar ya da manipüle edenler oldu mu?
– Her şeyden evvel, olumsuz ya da aksiliklerin hayatımıza neler yapabilecekleri üzerinde durmuyorum. Beşerler bu stil şeyleri hâlâ yapmaya çalışıyor, bu yalnızca sinemadaki yıllara mahsus bir şey değil. Bu hâlâ devam ediyor; insanlardan yararlanmaya çalışan beşerler. Yeni bir şey hiç değil. İnsanlık hali ya da tabiatı bir şey. Dediğim üzere, aksilikler üzerinde durmuyorum. Olumlu olanı almaya ve bu hoş, olağanüstü kıssaları paylaşmaya çalışıyorum. August Wilson’ın çalışmalarını mükemmel oyuncularla, kusursuz kıssa anlatıcılarıyla anlatmak… Yalnızca bununla ilgiliyim. İlgilendiğim tek şey bu.

SERVET 1 GÜN DAHA FAZLA YAŞAMANIZA YARDIMCI OLMAZ O HALDE NEDEN PAYLAŞMIYORSUNUZ?

◊ Kazandığınızı bu dünyaya geri vermek ve inanç, hayatınızın iki büyük modülü. İnanç ve ruhaniyet, hayat şeklinizi yönlendiriyor diyebilir miyiz?
– O denli düşünebiliriz. Fakat her vakit herkesin iyi olduğunu görmek isteyen bir insan oldum. Diğerlerinin iyi olduğunu görmek hoşuma gidiyor. Bu yalnızca benim tabiatım. Geri vermeye gelince, çok şey verince çok şey de geri geliyor. Dünyadaki son gününüzde servetinizi ve hazinenizi yanınıza muhakkak alamazsınız. Servet 1 gün daha fazla yaşamanıza yardımcı olmaz. O halde neden paylaşmıyorsunuz? Servetimin üstüne oturup tutmaktansa paylaşmaktan keyif alıyorum. Paylaşınca çok keyif alıyorum.

AUGUST WILSON YAZARKEN KARAKTERLERİN RUHLARINI KONUTA DAVET EDERDİ

◊ August Wilson’un yapıtlarının tümünü sinema yapacağınızı açıkladınız. Bu öyküleri anlatmak sizin için ne kadar değerli?
– August Wilson, vaktimizin en büyük müelliflerinden biri. Çok güçlü ve derin. Kıssalar çok iyi yazılmış ve temalar üniversal. “Fences” örneğinde olduğu üzere; ihanet ve ihanetle birlikte yaşananlar. “Ma Rainey’s Black Bottom”da ise eski fikirlere karşı daha genç fikirler… Bence bu fikirler kozmik.

◊ August Wilson’un maksadı yüzyılın başından itibaren siyahi Amerikan olma tecrübesini yansıtmak mıydı sizce?
– Sanırım o denli. August yazarken konutun tüm kapı ve pencerelerini kapatır ve karakterlerin seslerini yahut ruhlarını meskene davet ederdi. Karakterler onunla konuşurlardı. O, onların söylediklerini yazardı. Bana bu türlü anlatmıştı.

Hürriyet