HÜRRİYET İktisat Müdürü Sefer Levent, “Hazırlan, İktisat Doruğu için Afyonkarahisar’a gidiyoruz” dediğinde açıkçası memnun oldum. İktisat tepeleri için birçok kente gittik, elbette gittiğimiz kentlerde endüstrici ve iş insanları, mahallî yöneticilerle sohbetler yaptık, keyif aldım lakin Afyonkarahisar’ın bendeki yeri farklı; baba memleketi.
Merhum babam Emirdağ’da doğmuş, büyümüş, okumuş. Gençliğimde Emirdağ’a sık gittim, kimi vakit Afyonkarahisar’a da uğradım. Uzun yıllar sonra Afyon’u görünce şaşırdım dersem palavra olmaz. Çok değişmiş; otelleri, restoranları, çağdaş binaları, yolları ile gelişmiş, değişik bir kent olmuş. Gelişirken de özelliğini ve dokusunu kaybetmemiş.
3 BİN YILLIK TARİH
Bunlara karşın kendini iyi tanıtamamış bir kent, Afyonkarahisar. Mermeri ile ün salmış olsa da bununla sonlu değil. Bilenler bilir ancak ben bilmeyenler için anlatayım.
Mesela, kaynak suları, termal tesisleri ile tam bir turizm kenti; 14 beş yıldızlı otel, 32 bin yatak kapasitesine sahip. Mesela, hayvancılık; İstanbul’un et gereksiniminin neredeyse dörtte birini karşılıyor. Kaymağından, sucuğundan bahsetmiyorum; kaldı ki, kaymağı, sucuğu, pastırması, yoğurdu, lokumu tescillenmiş durumda. Sözün tam manasıyla da bir gastronomi kenti. Ha keza, tarihiyle de o denli; tam 3 bin yıllık tarihe sahip.
DÜNYA TANIYOR, YETMEZ Mİ?
Tüm bu zenginliklere karşın Afyonkarahisar hak ettiği yere gelebilmiş mi? Hemşehrilerim alınmasın gücenmesin lakin gelememiş, kendini gereğince tanıtamamış. Güya, Eskişehir, Konya, Kütahya ortasında sıkışmış kalmış. Yanlışsız; Ege ve İç Anadolu’da bir saat ile 3 saatlik uzaklıkta neredeyse 20 ile ulaşılabiliyor. Bu bir manada avantaj, bir manada da ortada sıkışmış olmaktan ötürü dezavantaj.
Tahminen de Afyonkarahisarlıların, ‘bizi dünya tanıyor zaten’ yaklaşımı da bunda aktif olmuş olabilir. Haksızlar mı? Değiller; nitekim de mermer deyince Afyonkarahisar’ı dünya tanıyor. Roma’daki ünlü Colessium’da, Vatikan’daki Aziz Petrus Bazilikası’nda, dünyaca ünlü binalarda, Amerika’daki Beyaz Saray’ın asansör döşemelerinde Afyonkarahisar İscehisar’ın mermeri kullanılmış.
Gelin bize; Anıtkabir’de ve Kocatepe Camii’nde tekrar İscehisar mermeri bulunuyor. Geçmişe gidin; Efes ve Perge antik kentlerinde tekrar Afyon mermeri kullanılmış ki, araştırmalar bölgede 2500 yıllık mermer ocağı geçmişi olduğunu gösteriyor.
Bugüne geldiğimizde Afyonkarahisarlılar mermeri sanat yapıtı üzere o denli bir işliyorlar ki, tablolar yapıyorlar, ikramlık eşya yapıyorlar, kahve fincanı yapıyorlar ve Türkiye’nin dört bir tarafına gönderiyorlar. Üstelik bunları yapanlar da bayanlar. Valiliğin başlattığı çalışma ile bayanlar, tonluk mermerleri ince ince işliyorlar.
TEK EKSİK, TANITIM
Daha bitmedi; husus mermer olunca Afyonkarahisar bu işin teknoloji tarafında da sessiz sedasız önemli yol kat etmiş. Mesela iş adamı Şuayp Demirel, 30 ton yük taşıyabilen, kaya taşıma kamyonu üretmiş, ismini ‘deve’ koymuş, artık de dünyaya pazarlıyor.
‘Ne var bunda?’ diyecek olursanız, bu kamyonu dünyanın yalnızca birkaç dev şirket üretebiliyor ve adedini 300 bin ’dan satıyor. Afyon seyahatinde, kamyonun üretildiği tesisi gezdim, hatta kamyonu kullanma fırsatım da oldu. Motor ve şanzıman hariç tamamı yerli üretim ve el emeği ile üretiliyor. Çabucak belirteyim, dünyadan da sipariş yağıyor.
Afyonkarahisar; yeraltı madenleri, gastronomisi, turizmi, tarım ve hayvancılığı, endüstrisi, teknoloji üretimi ve ihracatı ile gizemli bir kent. Tek eksiği kendini tanıtmak.
Hürriyet
