Galatasaray’ın eski oyuncularından Harry Kewell, beIN Sports’ta yer alan ‘Süper Hikayem’ isimli programda açıklamalar yaptı.

Galatasaray’a gelmeden evvel 2005’te İstanbul finaline çıktın. O günleri anlatır mısın?

2005’e döndüğümüz vakit öykünün aslında iki farklı boyutu var. Birincisi ferdi açıdan, ikincisi de kadro açısından. Bir Avustralyalı olarak Şampiyonlar Ligi üzere bir mecrada oynamak herhalde ulaşabileceğim en üst düzeylerden biriydi. Liverpool’u düşünüyorum da o kulübün bir modülü olmak ve o özel oyunun bir modülü olmak… O maçta sakatlandım, 90 dakikanın tamamında oynayamadım. O maçı tamamlayamamak benim için hayal kırıklığıydı ancak bu bir grup oyunu ve ekibin kıymeti ön plana çıktı. Liverpool’un başardıkları açısından harika bir geceydi. 3-0 geri düşüp ikinci yarı da büyük bir geri dönüşe imza atıp maçı penaltılara götürmek… O Liverpool ekibinin bir modülü olmaktan ötürü memnundum.

Galatasaray transfer sürecinde neler yaşadın?

İngiltere’de sıkıntı devirlerden geçiyordum. Ülke dışındaki opsiyonlara bakıyorduk. Sonra Galatasaray seçeneği ortaya çıktı. Galatasaray’ın hangi istikamete, hangi açıyla gittiğini inceledik ve onlarla temaslarımızda yalnızca idare şurasından değil, oyunculardan ve taraftarlardan da son derece olumlu izlenimler aldım. Hem kendim hem de ailem için oraya gitmek iyi bir seçenekti. Bunu biliyordum. Oynadığım üç yıllık süreçte çok keyif aldım.

Türkiye’ye gelmeden evvel neler düşünüyordun?

Açıkçası bir beklentim yoktu. Buraya işimi yapmak için geliyordum. Profesyonel bir futbolcuydum. Söylediğim üzere, güç bir periyottan geçiyordum ve yolumu bulmaya çalışıyordum. Burada sıcak bir formda karşılandım ve futbolum da daha güzele hakikat gitti. Burada oynadığım futboldan aldığım keyfi yüzümdeki gülümsemeden anlayabilirsiniz.

Galatasaray’a golle merhaba demek nasıl bir histi?

İnanılmaz stadyumlarda, fevkalâde taraftarlar karşısında oynadım. Şunu fark ettim; etrafıma baktım ve coşkulu bir atmosfer gördüm. Harikuladeydi ancak tekrar söylüyorum, ben işimi yapmaya gelmiştim. Çalışmaya ve gol atmaya gelmiştim. Birinci geldiğimde heyecan içerisindeydim. Hasan Şaş ile oynamaktan büyük keyif aldım zira bana her vakit hoş ortalar yaptı. Bana da art direğe gidip topları kaleye göndermek kalıyordu. Birinci golümü hatırlıyorum. Sağ kanattan bir orta kesti ve ben işini iyi yapan rastgele sol açık oyuncusu üzere art direğe koşumu yaptım ve kolay bir vole ile golü kaydettim.

Galatasaray’a karşı rakipler nasıl gayret ediyordu?

İnanılmaz bir tutku gördüm. İnanılmaz bir çaba gördüm. Bilhassa de kadrolar Galatasaray’a karşı oynamaya geldiğinde… Bir hafta evvelki maçlarını izlediğimizde, iyi oynayabilirlerdi ama bizim karşımıza çıktıklarında hepsi 10 katı performans sergilerlerdi. Bir sonraki hafta da ise tekrar iyi oynarlardı. Galatasaray oyuncusu olarak alana çıktığımda herkese karşı oynadığımızı hissederdim! Şiddetli bir periyottu ve birinci yılımda çok şey öğrendim. Ligi beşinci bitirmek hayal kırıklığıydı fakat bir evvelki dönem şampiyon olmuşlardı. O yüzden beklentileri karşılamak da zordu lakin ben yeniden de çok keyif aldım. Daha fazla tecrübe kazanmak ve daha fazla müddet almak istiyordum.

Hamburg maçında stoper oynarken neler hissettin?

O Hamburg maçı enteresandı zira stoperlerimizden bir tanesi ya sakatlandı ya da cezalıydı. Ben de orta saha oyuncularımızdan birisine “Sen stopere kay, ben de orta alana geçeyim” dedim. O da bana şöyle bir baktı ve “Hayır, ben stoper oynamam!” dedi lakin ona bu boşluğu doldurmak zorunda olduğumuzu söyledim. Tam hatırlamıyorum lakin son 15 dakikada stoper oynamak zorunda kaldım. Sonraki haftada bu kere orta saha oyucumuz ya sakattı ya da cezalıydı. Hatırlıyorum da teknik yöneticimiz gelip benden gruba bu türlü bir yeterlilikte bulunup bulunmayacağımı sormuştu. Stoperde oynayabilir miydim? Ben de olur dedim. Çok gergindim. Kuvvetli bir maçtı. Hakan Balta ile yan yana oynadık. Halbuki çoklukla sol bek bölgesinde oynardı. Yani ikimiz de defansın ortasında vazife almıştık. Yanılgı yaptıklarında daima olarak kendi stoperlerimize bağırırdım lakin onların durumunda oynadığınızda ve santraforların size yanlışsız geldiklerini gördüğünüzde bu nitekim ürkütücü bir durum. Zira bir yanılgı yapamazsınız. Gerçekten yanılgılar gol yemenizle sonuçlanır. Denediğim için memnunum lakin yeniden de defans değil, hamle oyuncusu olmayı tercih ederim. Sanırım o zamanki teknik yöneticimiz “Bülent Korkmaz”, oyunu bildiğimi ve gerekli olan, gereksinim duyulan konumu bildiğimi anlamıştı. Bunu göz önünde bulundurdu ve bu vazifesi üstelenebileceğimi düşündü. 70 dakika boyunca her şey yolunda gitti. Sanırım 2-0 öne geçtik lakin daha sonra dağıldık. Avrupa’da bu türlü bir lüksünüz yok. Bütün maç boyunca üzerinize düşeni yapmalısınız.

Hamburglu futbolcular onu stoperde gördüklerinde şaşırdı mı?

Tahminen bunu gördüklerinde şaşırmışlardır lakin hangi konumda oynarsanız oynayın, misyonunuzu idrak ediyorsunuz. Benim vazifem de rakip golcülerin skor yapmasını önlemekti. Topu kazanıp atak oyuncularına pas vermem bekleniyordu ve bunu 70 dakika boyunca başarabildik.

Galatasaray’daki 2. dönemi nasıl geçti?

Frank Rijkaard’ın geldiğini duyduğumda memnunluktan uçuyordum! Harikulâde bir teknik yöneticiydi. Oyuna bakış açısı farklı bir düzeydeydi. Futbolun nasıl oynanması gerektiğine dair benim bile gözlerimi açtı diyebilirim. İdmanlarda taktiksel olarak aktardıkları bizim için hakikaten çok keyifliydi. Ben onun için bu türlü düşünürken değişiktir ki o beni kimi vakit 11’de alana çıkarır, kimi vakit da kulübeden oyuna sokardı. Fakat sanırım beni nasıl yanlışsız bir halde kullanacağını biliyordu. Nedense sonradan girdiğim maçlarda daima gol atıyordum. Kanıtlamak istediğim bir şeyler vardı. Şanssızlığım ise, yalnızca o dönemde değil, pek çok dönemde performansımın sakatlıklar nedeniyle sekteye uğramış olmasıydı. Lakin bu da oyunun bir kesimi ve bunu kabul etmeli ve yolunuza devam etmelisiniz. Değerli olan kendinizi fit tutmak ve takıma döndüğünüzde tam performans sergileyebilmek.

Hagi için neler düşünüyor?

Yeniden ferdî olarak sıkıntı bir periyottan geçiyordum. Yeniden bir sakatlıkla gayret ediyordum lakin kesin olan bir şey var ki Hagi gerçek bir efsane. Yalnızca bir oyuncu olarak değil, birebir vakitte bir Galatasaraylı olarak. Onun üretebildiklerini ve kulübe kattıklarını görmek her vakit değişikti. Daha uzun mühlet fit kalabilmek ve onun için Galatasaray’a daha fazlasını verebilmeyi çok isterdim. Üzerimde daima bir uğursuzluk vardı lakin Galatasaray’da forma giymekten, çalıştığım teknik yöneticilerden ve o ekibin bir kesimi olmaktan her manada büyük keyif aldım.

Türkiye’deki derbi atmosferi hakkına ne düşünüyor?

Fantastik! Buraya gelen dostlarıma bazen “Sırf maçı izlemeyin, taraftarlara da bir göz atın” derdim. Grubu destekleme formları, kulüplerine verdikleri paha, tezahürat etme biçimleri tarifsizdi. Elbette her maç değerlidir ancak bir derbinin kıymetini herkes bilir. Ancak bir derbide asla rehavete kapılmamalısınız. Zihninizin açık olduğundan, en kıymetlisi de teknik yöneticinizin size verdiği vazifesi layığı ile yerine getirebileceğinizden emin olmalısınız. Bazen hisleriniz ön plana geçer, gerçek düşünemez, yanlışlar yapabilir ve bu durum gol yemekle sonuçlanabilir. Türkiye’deki derbilerle ilgili olarak bence en kıymetli ayrıntı, konsantrasyonunuzun ne kadar yüksek olduğudur. Bununla bir arada teknik direktörlerinizin isteklerini yerine getirmenizdir.

Türkiye’de unutamadığı derbi maçı hangisi?

Beşiktaş ’a attığım gol çok hoştu. Büyük keyif aldım. Zira golün hazırlanışı inanılmazdı. Altı pastan ileriye gerçek çıktık ve Beşiktaş defansının ardına sızdık. Ama derbilerdeki özel bir golümü ya da bir anımı seçme konusuna gelince; ben her şeyden evvel profesyonel bir futbolcuydum. Sevdiğim sporu yapıyordum. Oynadığım her maçtan keyif aldım ve her maçı son maçımmış üzere oynadım. Hepsi de benim için özeldi. Yalnızca özel bir maç oynamaktasınız diye öbür maçlar, o maçtan değersiz değildir. Buna inanmıyorum. Her maçta alana çıkmalı ve oymamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Sizi 1 kişi de izlese 50 bin kişi de izlese ya da hiç kimse izlemese de büsbütün oynamanız gerektiği üzere oynamalısınız. Ben her vakit bu türlü oynadım. Her vakit bir derbi maçına yaklaştıkça tansiyonun arttığını hissedersiniz. Bazen iki hafta öncesinde bile röportajlar duyarsınız. Hem basın hem de beşerler yaklaşan derbiden, sonucun ne olabileceğinden bahseder. Herkesin izleyeceği bir maç. Futbolcularda bile bu gerginliği gözlemleyebilirsiniz. Bazen futbolcular, insanların ne düşüneceğine gereğinden fazla odaklanır. Tekrar tekrar düşünmeye herek yok, derbi derbidir! Değerlidir lakin odaklanmak için zihninizi boşaltmanız gerekir. Bunun için ne gerektiğini bilmelisiniz. Zira tez ve heyecanlı bir halde derbiye giderseniz saçma bir şey yapabilirsiniz. Gittiğiniz her derbide fark etmişsinizdir ki birinci 10 dakika çılgınca geçer. Uçarak kayan futbolcular, tekmeler, yakışıksız şeyler olur zira kimisi oyundan atılır, kimisi büyük yanılgılar yapar… Bu yüzden bu türlü maçlara sakin başla gitmenin değerli olduğunu düşünüyorum. Sağlıklı düşünebilmen gerekir. Bir derbiye giderken hudutlarınız sağlam olmalı. O maçın günü gelir, oynaması çok heyecanlıdır lakin aklıselim olmanız gerekir. Zira aklınız yerindeyse kazanma talihiniz artar.

Tribünlerde sana yapılan ‘Daddy Cool’ tezahüratı, nasıl bir his?

İnanılmazdı… Bu tezahürat Liverpool’da başladı. Bu müziğin Harry Kewell versiyonunu söylüyorlardı. Daha sonra Galatasaray taraftarları da bu tezahüratı yorumladı. Birtakım futbolcular da kıskandı! Zira tezahürat yapılırken tıpkı anda Daddy Cool müziği statta çalınıyordu. Alana çıkmak ve bu şarkıyı duymak olağanüstü! Sahiden bu duruma bayılıyorum. Biraz taraflı olabilirim fakat futbol dünyasının en hoş müziklerinden biri.

Türkiye mesleğine vedanda neler hissettin?

Daha uzun müddet kalmak isterdim lakin olmadı. Benim için yola çıkma vakti gelmişti. Zati mesleğimin sonlarına geliyordum. Ben de kendi ülkeme bir şeyler vermek niyetindeydim. O yüzden Avustralya’ya dönüp birkaç yıl orada oynamak istedim.

İstanbul’da geçirdiğin günler sana ne tabir ediyor?

Sevgi dolu, güzel… İstanbul’a gelmek hoştu zira ailece İstanbul’u seviyoruz. Arkadaşlarım, tanıdıklarım… Konuştuğum herkes İstanbul’a gelmek istiyor. Bütün mesleğimi İngiltere’de geçirip daha sonra farklı bir kültürde futbol oynayabilmek ve bundan keyif almak dayanılmaz bir tecrübeydi. Olağanüstüydü! Dayanılmaz anılarım var. Türkiye’ye gelmek, burada futbol oynamak, tatillerimi geçirmek… Bunu sahiden sevdim. Bir sürü hoş anım var. Ben de buraya geldiğimde çok hoş vakit geçiriyorum. Futbol hayatımda çok büyük bir yer tutsa da İstanbul’da inanılmaz bir tarih var. Fevkalade yemekler var, beşerler şahane. Otomobil sürüşleri biraz çılgınca fakat şikâyet etmiyorum. Burada daima sıcak karşılandım. Galatasaray’a geldiğimden beri ailem daima yanımdaydı ve beşerler buna hürmet duydu. Sokağa çıktığımda olağan bir formda yürüyüp ve beşerlerle selamlaşırdım. Kendimi kentin bir kesimi üzere hisseder ve bundan keyif alırdım. Trafiğin tıkanmasını sevmiyorum ancak bir halde ilerleyebilmeniz sahiden şaşırtan. Trafikteki beşerler çok kibar. Ancak ben yürümeyi daha çok seviyorum. Her yer buram buram tarih kokuyor. Nereye gidersen git, sıcak bir karşılama ile karşılaşıyorsun. Beşerler sana daima iyi davranıyor. Alışveriş yapmak çok keyifli ancak her şeyden evvel gezmeyi çok seviyorum. Muazzam bir boğaz görüntüsü var. Artık nizamlı olarak her fırsatta buraya geliyoruz. Ailece misafirperverlikten çok büyük keyif alıyoruz.

Unutamadığın maç var mı?

Beşerler bana bu soruyu sorduklarında tıpkı karşılığı veriyorum. Bu sporu yaparak büyüdüm ve her vakit keyif aldım. Alana her adım attığımda kendimi konutumun rahatlığında hissettim. Bu sayede kendimi tabir edebildim. Alana çıkıp futbolumdan zevk alabiliyordum. Yüzümde bir gülümseme ile oynuyordum zira bu yapmak için doğduğum şeydi. Yani beşerler yüzüne tebessüm getiren maç hangisiydi diye sorduklarına “Her maçım” karşılığını veriyorum. İç saha yahut deplasman olsun, futbol oynadığım sürece daima keyif aldım.

Kaybettiğin maçlar sonrası neler hissediyorsun?

Bazen kaybettiğiniz bir maçtan sonra üzgün olabilirsin. Bir yarı final yahut final maçından sonra hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Ya da bir derbi maçını kaybedebilirsiniz ancak futbolla ilgili hoş olan şey her vakit bir oyundan ibaret olması. Bir sonraki maçta bu durumu telafi etme talihiniz vardır. Şayet kaybettiğiniz bir maça takılıp kalırsanız bu sizi güzelce aşağıya çekebilir ve sonraki maçlara başınız rahat çıkamazsınız. Yenilgi ne kadar canınızı yaksa da bir sonraki maçta telafi etme bahtınız vardır. Daha ağır çalışmalı ve kusurunuzu telafi etmelisiniz.

Hakemler hakkında ne düşünüyor?

Bence hakemlerin güç bir işi var. Daha seri olmaları gerekiyor, daha süratli olmaları gerekiyor. Hem de maçın başından sonuna kadar. Artık atletlerle bile yarışabilecek hakemler var. Bir an defans oyuncuları ile savunma yapıyorlar, bir an sonra ise karşı yarı alanda olmaları gerekiyor. Hakemler için daima olarak yanlışsız kararı verebilmek çok sıkıntı. Elbette herkesin onlara söyleyecek bir şeyleri var, zira son kararı onlar veriyor. Artık VAR’ı da kıymetlendirmemiz gerekiyor. Doğal haliyle izlediğinizde birtakım kararların yanılgılı olduğu aklınıza bile gelmeyebilir. Onlara karşı hoşgörülü olmalıyız zira güç bir işleri var ve pek çok şey onların hakikat karar vermelerine bağlı. VAR bilhassa de ofsayt kuralı için yararlı. Kullanımı bu çeşit kararlar ile sınırlandığı sürece mantık çerçevesinde oluyor. Zira çıplak gözle doğruyu görmek çok güç. Bu yüzden de yarımda gereksinim var.

Galatasaray’da oynarken, ‘keşke şöyle yapsaydım’ dediğin bir an oldu mu?

Yalnızca sakatlıklar. Her gün idmanda olsun, maçlarda olsun yüksek performans vermeniz gerektiğinde, daima olarak bedeninizin sonlarını zorladığınızda… Evet, bedenimin bunları daha iyi bir formda kaldırabilmesini isterdim. Kendime daima iyi baktım ancak biraz şanssızdım. Lakin bir sürü sakatlık geçiren tek oyuncu da ben değilim. Bu tüm futbolcuların başına gelebilir.

Galatasaray’da forma giydiğinde en yakın arkadaşın kimdi?

Milan Baros aklıma geldi fakat ben herkesle iyi geçinirdim. Herkesle konuşmak için gayret sarf ederim. Her seferinde farklı insanların karşısına oturmaya dikkat ederim. Farklı beşerlerle yemeğe çıkarım. Hiçbir kümeye bilhassa takılıp kalmadım zira bundan hoşlanmam. Her dışarı çıktığımda farklı beşerlerle irtibat kurmak hoşuma sarfiyat.

Galatasaray’da unutamadığın gol hangisiydi?

Her gol hoştur fakat benim için Bordeaux’ya attığım gol en hoşuydu. O maça birinci 11’de başlamadığım için memnun değildim lakin iyi hazırlanmıştım ve maça sonradan da olsa dahil olmayı bekliyordum. Yaşadığımız bir kaza benim sonradan oyuna girmemi sağladı. Sağ kanattan ilerlerken Lincoln ve Arda ile paslaşmalarımız oldu. Hatırlıyorum da Arda başını kaldırdığında orta yapmayı düşünüyordu lakin gördü ki topu geriye çıkarmak daha iyi bir tercihti. Benim de şutlarım daima iyi olmuştur. İyi bir şut çıkardım ve kaleciyi hazırlıksız yakaladım. Hatırlayabildiğim kadar tatlı ve tatlı bir şuttu. O denli sert vurmaya çalışmadım. Doğal bir vuruştu, çok şiddetli değildi lakin top çok iyi bir yere gitti. Ve bu gol tekrardan silkelenip maçı galibiyetle sonuçlandırmamızı sağladı.

Birlikte oynadığın en yetenekli futbolcu kimdi?

Mesleğim boyunca birtakım fenomen oyuncularla oynadım. Leeds’de oynarken harikulâde yetenekli oyuncular vardı. Lee Bowyer ile David Batty benim en beğendiğim oyunculardan biriydi. Liverpool’da Xavi Alonso vardı, Sami Hyypia vardı, Pepe Reina vardı. Galatasaray’a gelince Arda vardı, Lincoln vardı. Shabani Nonda da çok iyi bir oyuncuydu. Avustralya ulusal ekibinden Lucas Neill ve Mark Viduka… Ancak gelişimini gördüğüm en iyi oyunculardan biri, yalnızca kulübü değil, ulusal grubu için de harika işler başaran Steven Gerrard’dı. Fevkalâde bir oyuncu lakin tıpkı vakitte sıra dışı bir kaptandı. Ancak en kıymetlisi, çok iyi bir insandı. Onunla oynayabilmek benim için zevkti.

2019’da taraftarlarla yine buluştun. O anlarda neler hissettin?

Sevecenlerdi… İşini gereği takdir edilmek her vakit hoş bir histir. Fakat daima söylediğim üzere, Galatasaray’ın bir kesimi olduğumdan beri orada özel bir şeyler olduğunu hissediyorum. Ne vakit İstanbul’a gelip bir maç izleme fırsatım olsa büyük keyif alıyorum. Taraftarlar ile birbirimize duyduğumuz hürmet karşılıklı ve bundan keyif alıyoruz.

Antrenörlük yaşantın hakkında neler düşünüyorsun?

Aslında kendimi şanslı hissediyorum zira mesleğimin sonuna geldiğimde lisansımı alma ve bir teknik yönetici olma talihine ulaştım. Şimdi teknik yöneticilik yapıp yapmama konusunda kararsızdım ancak lisansımı aldım ve bu işi çok sevdim. Antrenörlüğü çok keyifli buluyorum, oyuncuların gelişimini takip etmek ve katkıda bulunmayı seviyorum. Şimdiden dört kulüpte çalıştım ve çok keyif aldım. Tutku duyduğum bir iş ve bir an evvel tekrar başlamak istiyorum. Spor alanında, onlarla konuşarak, onlara öğreterek genç oyunculara katkıda bulunmak ve kâfi düzeye ulaşmalarını görmek, fikirlerini uygulamaya koymak, bunun getirdiği mükafatlar nitekim son derece keyifli.

Genç futbolculara bu yolda neler söylemek istersin?

Aslında mesleğinin sonunda değil, kendisini yeni bir mesleğin başında gören birisi olarak şanslı olduğumu söyleyebilirim. Bunun bir modülü olmaktan ötürü heyecanlıyım. Genç futbolculara tavsiyede bulunmaya gelince, birinci olarak futboldan zevk almalılar. Şayet yanlış sebepler için bu işe girerlerse çektikleri zorlukların karşılığını alamayacaklarından korkarım. Birinci bilmeleri gereken şey; futbol oynamaktan zevk almaları gerektiğidir ki bu hiç kolay değil. Burada oturup kolay olduğunu, biraz yetenekleri varsa başarabileceklerine söyleyecek halim yok. Kalkıp da onlara palavra söyleyecek değilim. Bu iş çok büyük gayret, fedakarlık ve vakit istiyor. Sizin için olduğu kadar aileniz için de güç zira birden fazla vakit uzaktasınız. Bunlar işin tabiatında var lakin biliyorsunuz, dünyadaki en tanınan spor bu ve beşerler bunu seviyor. Siz de insanların sevip izlemeye geldiği sporu icra ediyorsunuz. Bu kusursuz bir şey! Her hafta canlı bir performans izlemeye geliyorlar ve siz de bu performansı sergileyen şahıssınız. Bu şahane bir şey! Şayet futbolcu değilseniz bunu anlayamazsınız. Gol atmak, taraftarın önünde oynamak… İnanılmaz! Hayatınızın bütün bir kısmını buna adıyorsunuz. Yani bahtınızı değerlendirin, sıkı çalışın. Bu sayede başarılı bir futbolu olma bahtını elde edebilirsiniz.

Türkiye’deki futbol hakkında neler düşünüyorsun?

Tutku… Türk futbolunda ziyadesiyle tutku görüyorsunuz. Sporunuz için duyduğunuz tutku inanılmaz. Buraya geldiğimde şunu gördüm ki, taraftarından futbolcusuna, yöneticisinden liderine herkes kulübü için canını bile verebilir! Bu da fevkalâde bir şey. Negatif olarak bir şey görmüyorum. Herkes kusurlar yapar fakat devam etmeli ve andan keyif almalıyız. Gerçek olanı yapmayı denemeliyiz.

Hürriyet