Temmuz. 1982. İspanya. Televizyonun başında Brezilya’yı tutarak ve iyi maç nedir, makûs maç neye denir çok da bilmeden oturmuş çocuk, natürel ki o anda hayatının en hoş maçlarından birini izleyeceğini bilmiyordu. Değil o Dünya Kupası’nın, tüm Dünya Kupaları’nın hatta futbol tarihinin en hoş maçlarından birine şahitlik ettiğini, çok sonradan anlayacaktı. Maç sonu ağlıyordu. Maçları kıymetlendirmek için elimizde bir liste olsa oraya neleri yazacağımız bireyden bireye değişebilir; ancak herkesin listesinde yer alacak heyecansa heyecan, golse gol, çabaysa mücadele, iyi bir maçı iyi maç yapan tüm kriterlerin hepsine sahip tam bir klasikti o maç. Kan, ter, gözyaşı; bir de dünya futbol tarihinin en hoş iki forması.
HALA ÜZÜLEN VARDIR
Santana’nın kadrosu, küme maçlarının birinci üçünü firesiz geçmişti. Turnuvanın en iyi futbolunu oynuyordu Brezilya. Orta alanda Cerezo-Falcao, önde Socrates ve Eder. Ve Zico. Bir de Serginho. Bugün hâlâ o kupayı bu hayal ekibin kazanmadığına üzülen en az 10 kişi sayabilirim.
CEZA SONRASI DÖNDÜ, 82’NİN YILDIZI OLACAĞINI O DA BİLMİYORDU
Karşılarında İtalya vardı. Joga Bonito’ya karşı mekanik ve endüstriyel futbol. Takıma son anda dahil olmuştu Rossi. 1979-80’de oynadığı Perugia, meşhur Totonero şike skandalına karıştığı için üç yıl futboldan men cezası yüzünden kendi ülkesinde oynanan ve İtalya’nın 4. bitirdiği Euro 1980’i kaçırmıştı. · Cezaya karşın 1981’de Juventus’a transfer oldu. Daima suçsuz olduğunu sav etti ve 1981-82’nin sonlarına hakikat, aslında tam vaktinde, birinci 11’e geri döndü. Oynadığı üç maçta attığı tek gol, onu 1982 takımına taşıdı işte. O da, o vakitler, turnuvanın yıldızı olacağını ve birebir sene Ballon d’Or alacağını bilmiyordu.
EVVEL MARADONA’YI GEÇTİ SONRA BREZİLYA’YA RAKİP OLDU
Enzo Bearzot idaresinde evvel Maradonalı Arjantin’i geçti. İtalya o maçı 2-1 kazandı lakin Rossi maçta pek bir varlık gösteremedi. Sonraki rakip, o turnuvanın mutlak favorisi Brezilya’ydı işte. Ah o Brezilya. Birinci golü 5. dakikada attı Rossi. Brezilya 7 dakika sonra Socrates-Zico imzalı jeneriklik golle durumu eşitledi. Eşitlik uzun sürmedi. Rossi kadrosunu yeniden öne geçirdi. Sonra İtalya’nın o günün futbolunda olağan, bugün olsa farklı yorumlanabilecek sert futbolu başladı. ‘Kibar’ manasına gelen isminin zıttı bir oyunuyla meşhur Gentile, Zico’yu resmen doğruyordu. Buna karşın Falcao beraberliği getirdi. Beraberlik yetecekti Brezilya’ya. Fakat 6 dakika sonra Rossi tekrar sahneye çıktı ve yalnızca Brezilya’nın değil, dünyanın dört bir yanındaki sevdalılarının hayallerini bitirdi. İtalya yarı finalde Polonya’yı, Rossi’nin golleriyle 2-0 geçti. Finalde o güne kadarki en iyi futbollarını oynayarak Almanya’yı 3-1 mağlup etti ve kupayı aldı.
O MAÇ ROSSI’Yİ FUTBOLUN HAFIZASINA KAZIYAN MAÇTI
“Rossi yazısında bize neden maç anlattın?” demeyin. Rossi’yi futbolun hafızasına kazıyan maç buydu. 1982 Dünya Kupası’nı 6 golle gol hükümdarı olarak tamamladı. Futbolunun tepesiydi bu kupa. O, çok süratli bir futbolcu değildi, bir futbol cambazı değildi, gördüğümüz en teknik oyuncu da değildi lakin golcüydü işte. Hani ne yaparsanız yapın, sonradan edinemeyeceğiniz bir özelliktir ya, o gol dokunuşu, işte buna doğuştan sahip olanlardan biriydi Rossi; “Tilki üzere golü koklar” derlerdi onun için. Kabul edersiniz ki, hele o periyotta, hele İtalya üzere bir ülkede golcü olmak da kolay iş değildi. Maradona’dan sonra Rossi de gitti. Bir sen gitmedin 2020.
– 1976-77’de Serie B’de 21, 1977-88’de Serie A’da 24 golle gol hükümdarı oldu.
– 1982-83’te 6 golle Şampiyon Kulüpler Kupası’nın en golcü futbolcusu oldu
– 1978 Dünya Kupası’nda Gümüş Top, 1982 Dünya Kupası’nda Altın Ayakkabı ve Altın top kazandı.
– 1978 ve 1982’de Dünya Kupası’nın en iyi 11’ine seçildi
– 1982’de hem Ballon D’Or hem de Onze d’Or’u kazanmayı başardı.
– İtalya ile Dünya Kupası, Juvestus ile 2 Serie A, 1 İtalya Kupası, 1 Şampiyon Kulüpler Kupası, 1 Kupa Galipleri Kupası, 1 UEFA Üstün Kupa ve Vicenca ile Serie B şampiyonluğu olmak üzere 8 kupa kazandı.
Hürriyet
