Hayvan sevgisi yıllar evvel başladı
Hayvanların sıhhat ve barınma meseleleriyle da yakında ilgilenen Prof. Dr. Tezer, hayvan hakları savunuculuğu serüvenini şu biçimde anlatıyor;

“Ben yıllar evvel sokaktaki hayvanların çok mağdur olduklarını görmüştüm. Kimse onlara bakmıyordu, yaralanıyor ve aç kalıyorlardı. Araştırmalarım sonucunda onlara yardım etme gereği duydum. Yaklaşık 1992 yılından beri bu formda hayvanlara yardımcı oluyorum. Onlara ulaşmak için dolaşıyorum. Görmek için yalnızca bakmak kâfi değil. Herkes bakıyor fakat onları görmüyor. Bilhassa kışın hayvanları beslemeye her gün gidiyorum”

’Onlara Beslenme Odağı Oluşturuyorum’
Hayvan haklarını koruyan bir yasanın zorunlu olduğunun altını çizen Tezer, ayvanlar ile ortasındaki bağı şöyle anlatıyor;

“Diyelim ki bir yerde bir hayvan gördüysem sonraki gün gidiyorum ve onları tekrar yokluyorum. Şayet hayvanlar bulundukları yerde hala duruyorlarsa o noktaya bir beslenme odağı oluşturuyorum. Bu formda birçok beslenme odaklarım oldu. Vaktim yettiğince dolaşmaya çalışıyorum. Dolaştığım yerlerde, nerelerde hayvanlar olabileceğini az çok iddia edebiliyorum. Kışın beslenme odağı oluşturduğum yerlere barınma alanı da oluşturuyorum. Zira kış aylarında hayvanlar beslenmezlerse donabiliyorlar. Evvelce çok fazla yoktu lakin son periyotlarda hassas insanların sayısı arttı. Bu durum bizi sevindiriyor, umarım daha iyiye masraf. Şu hayvan hakları yasası çıkarsa hayvanların eziyet görmesi de engellenmiş olur ya da hayvanlarla ilgili bu kadar çok berbat haber duymayız” diye konuştu.

’Korna Sesinden Tanıyorlar’
Hayvanlar Tezer’i, ıslıklarından ve aracının sesinden bile tanıyor. Bu durumu şaşkınlıkla karşılayan Tezer; ‘’Kornanın sesini duyar duymaz çabucak yanıma geliyorlar. Şayet yakındalarsa otomobilin sesini duyar duymaz geliyorlar. Otomobilimin sesinden bile benim geldiğimi anlıyorlar. Ben bu duruma çok şaşırıyorum. Oradan bir sürü otomobil geçiyor lakin benim otomobilim gelince çabucak peşine koşuyorlar. Hayvanlara birden fazla vakit mama alıyorum; işkembe, paça yapan esnafımız var. Onların artıklarını alıyorum ve hayvanları besliyorum. Bazen paramızla aldığımız vakit da oluyor. Yetmediği vakit mama desteğiyle her gün besleme yapıyorum. Hayvanların doyması için günlük 100 kilo dağıtmam gerekiyor. Belirlediğimiz hayvanları kısırlaşmaya gönderiyorum. Hasta olan hayvanların tedavisi noktasında da elimizden geleni yapıyoruz. Yalnızca yeme ve suyu değil onların hastalıklarıyla da ilgileniyoruz. Hayvanlar sokak ortalarında birlikte yaşamayı öğrenebilirler. Tabi ki korkabilirler lakin hepsi saldırgan değiller. Saldırgan olmayanları bile beşerler, sür
ekli barınağa göndermeye çalışıyorlar.’’ dedi.

Hürriyet